آیا ممکن است اینجا بهشت باشد؟

                                        
معرفی کتاب آیا ممکن است اینجا بهشت باشد؟ آنیتا مورجانی در کتاب آیا ممکن است اینجا بهشت باشد؟، به باورهای اشتباه فرهنگی امروز اشاره کرده که این باورها باعث جلوگیری از تجربه کردن بهشت بر روی زمین می‌شود. چطور می‌شد اگر به طور ناگهانی متوجه می‌شدیم این زندگی که اکنون در روی زمین داریم، همان بهشت موعود است. البته می‌توان حدس زد که با گفتن چنین مطلبی همه‌ی شما چه فکر می‌کنید، که مفهوم این گفتار چیست، اگر ما در بهشت هستیم؛ پس چرا مثل جهنم است. اما با تمام این تفاصیل اجازه بدهید که از زاویه‌ی دیگری به این قضایا نگاه کنیم. اگر زندگی یک سفر باشد نه مقصد، پس آیا می‌توان گفت که همین زندگی کنونی روی کره زمین همان بهشتی است که درباره آن شنیده‌ایم؟ اما زندگی روزمره ما چیزی مخالف این ادعا را نشان می‌دهد؛ اما کاش ما می‌فهمیدیم که چه قدر قدرت داریم؛ یعنی قدرتی داریم که بتوانیم حقیقت درونی و خارجی مان را به هم مرتبط کنیم. آنیتا مورجانی (Anita Moorjani) با نوشتن کتاب آیا ممکن است اینجا بهشت باشد؟ (What if this is heaven? How i released my limiting beliefs and really started living) ادعا می‌کند که چنین امری ممکن است. شیوه‌ای که او در این کتاب پیشنهاد می‌کند این است که بسیاری از باورهای اشتباه فرهنگی که به عنوان واقعیت در میان انسان‌ها جا افتاده، باید دور ریخته شوند. اعتقاداتی مانند «ما چیزی به دست می‌آوریم که لیاقت آن را داریم» یا «دوست داشتن خودمان خودخواهی است» و «مقدرات غیر قابل اجتناب هستند» مفاهیمی هستند که از زمان تولد با ما همراه بوده‌اند و از یک نسل به نسل دیگر انتقال داده شده است و باعث ایجاد انحرافات فکری برای ما شده است. بعد از تجربه نزدیک به مرگ، آنیتا مورجانی شروع کرد به در میان گذاشتن تجربه‌ای که در عالم دیگر کسب کرده بود. او در عالم دیگر یاد گرفت که با دور ریختن باورهای غلط از ذهن می‌توان بهشت را در دیدگاه ذهنی خود یافت. در واقع بهشت فیزیکی وجود ندارد، بلکه بهشت یک موقعیت ذهنی است که شخص در هر مکان و هر زمان می‌تواند داشته باشد. در مطالعه و تحقیق در مورد باورهای اشتباه آنیتا مثال‌ها و داستان‌های زیادی از زندگی خودش می‌آورد و اشتباهات و دروغ‌هایی را که در پشت آن‌ها وجود دارد برملا می‌کند و می‌گوید با آزاد کردن خودمان از این قبیل افکار غلط، می‌توانیم از همه سردردها و نگرانی‌ها و محدودیت‌هایی که خودمان برای خودمان ساخته‌ایم آزاد شویم و آن وقت تازه یک زندگی کامل و پر از خوشحالی و آرامش را شروع خواهیم کرد. آنیتا مورجانی با انتشار کتاب کی ز مردن کم شدم که در سال 2012 در روزنامه نیویورک‌تایمز به عنوان پرفروش‌ترین کتاب انتخاب شد، به چهار سال مبارزه‌اش با سرطان پرداخته ‌که در انتها در سال 2006 او را در موقعیت نزدیک به مرگ قرار داد و در نتیجه کل دیدگاه‌های او را درباره زندگی عوض کرد. این کتاب از زمان 2 هفته بعد از انتشارش پرفروش‌ترین کتاب شد و برای 9 هفته در این مقام باقی ماند و از آن زمان تاکنون این کتاب به 45 زبان مختلف ترجمه شده است و بیش از یک میلیون جلد در سراسر دنیا به فروش رفته است. در سال 2015 انتشارات آزاد اسکات که مدیر آن کارگردان معروف سینما در هالیوود به نام ریولی اسکات است، تصمیم گرفت که از این کتاب یک فیلم کامل بسازد. اکنون آنیتا مورجانی کاملاً از سرطان شفا یافته و به سراسر جهان مسافرت کرده و سمینارها و کارگاه‌های عملی برگزار می‌کند و هر زمانی هم که پیش بیاید در کنفرانس‌های متعددی شرکت کرده و نقطه نظرهایش را راجع به بودن در عالم دیگر با دیگران در میان می‌گذارد. همچنین در مواقع مقتضی با کانال‌های تلویزیونی مختلف مثل CNN، یا کانال جغرافیای ملی، یا برنامه‌های امروز، یا برنامه جف پروبت، یا گزارش مروارید در هنگ کنگ و کارن دویلا در فیلیپین همکاری کرده است. آنیتا مورجانی از یک پدر و مادر هندی در سنگاپور به دنیا آمد. وقتی که 2 ساله بود خانواده‌اش به هنگ‌کنگ تغییر مکان می‌دهد. وقتی آنیتا در حال رشد و بزرگ شدن بود به دلیل سابقه‌ی تحصیلاتش به سبک انگلیسی، قادر به صحبت کردن به چندین زبان ازجمله انگلیسی، چینی و هندی بود. در سال‌های بعد او به فرا گرفتن زبان فرانسه روی آورد و بعد از آن تاکنون نویسنده و سخنران بین‌المللی بوده است. درضمن آنیتا سال‌ها برای سازمان‌های مختلف جهانی کار می‌کرد. وی و همسرش به تازگی از هنگ‌کنگ به آمریکا برای زندگی نقل مکان کرده‌اند. در بخشی از کتاب آیا ممکن است اینجا بهشت باشد؟ می‌خوانیم: در یکی از سفرهای سخنرانی که به استرالیا رفته بودم، پس از اتمام سخنرانی نوبت به‌وقت سؤال و جواب رسید. من به طور عادی از این قسمت سمینارهایم خیلی لذت می‌برم. یکی از سؤال کنندگان زن نسبتا جوانی بود و شروع به صحبت کردن پشت میکروفون کرد و این مطالب را پشت میکروفون گفت: پسر جوان من 3 ماه پیش فوت کرد، دلم می‌خواهد بدانم چرا او از این دنیا و از من گرفته شد. من از شوهرم جدا شده بودم و تنها بودم و این پسر تنها دلیل من برای زندگی بود. همین‌طور که این زن پشت میکروفون صحبت می‌کرد اشک از چشمانش جاری می‌شد و صدایش می‌لرزید و ادامه داد که من نمی‌توانم زنده‌ بودنم را در این دنیا بدون او تصور کنم و باور ندارم که دیگر هیچ‌ وقت او را نخواهم دید. وقتی سخنان این مادر غم زده را از پشت میکروفون شنیدم، به‌قدری تحت تأثیر قرار گرفته بودم که زبانم بند آمده بود و در همین حال این مادر منتظر بود که من جوابی به او بدهم اما دهانم قفل شده بود و قادر به صحبت کردن نبودم. البته چون من تجربه‌ی آن عالم دیگر را داشتم، می‌دانستم که پسر او حالش خوب است، اما از درون می‌دانستم که هیچ راهنمایی‌ای از طرف من برای این زن کافی نبود و کلمات او قلب مرا به درد آورده بود و هیچ سخنانی از طرف من کافی به نظر نمی‌رسید و تنها چیزی که در روبه‌روی خودم می‌دیدم یک زن درد دیده بود که فرزندش را از دست‌ داده بود و این دردش را کاملاً به من منتقل می‌کرد.