آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند

                                        
معرفی کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند بی‌شک همه‌ی ما تجربه‌ی حضور در مدرسه را داشته‌ایم. یادآوری آن دوران، مرور ملغمه‌ای از خاطرات خوب و بد است که زندگی ما را تا حد زیادی شکل داده‌اند. کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند از آلن دوباتن، کتابی برای بازاندیشی در فلسفه‌‌ی این نهاد آموزشی و خلأهای آن است. این اثر از مجموعه کتاب‌های مدرسه‌ی زندگی است که اقبال کم‌نظیری را در میان خوانندگان به دست آورده. درباره‌ی کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند مدرسه همیشه جایی برای آموختن بوده است؛ اما آموختن چه چیزهایی؟ بافت درختان در مناطق استوایی، مسائل پیچیده‌ی ریاضی، نقطه‌ی جوش مایعات، ترتیب عناصر در جدول مندلیف و هر چیزی که به زندگی روزمره‌ی ما، کمترین ارتباطی ندارد و به همین دلیل، پس از مدت کوتاهی از خاطرمان می‌رود. پس آیا اصلاً هیچ کدام از ما چیزی از مدرسه آموخته‌ایم؟ آلن دوباتن، نویسنده و فیلسوف مشهور، در کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند (What They Forgot To Teach You At School) به ما یادآوری می‌کند که تا چه اندازه در برنامه‌ی آموزشی مدارس، جای بسیاری از مباحث ضروری و مربوط به زندگی روزمره خالی است. همه‌ی ما در دوران مدرسه، تمام وقت مشغول انجام تکالیف گوناگون و غیرمفید بوده‌ایم؛ بنابراین هیچ‌گاه از خود نپرسیده‌ایم که در مدرسه باید چه چیزهایی را بیاموزیم. رابطه برقرار کردن با دیگران، افزایش اعتماد به نفس، آغاز یک رابطه‌ی عاطفی و مواردی از این دست، همه و همه موضوعاتی حیاتی در زندگی ما هستند که در مدرسه به آن‌ها پرداخته نمی‌شود و همین، دلیل قدرتمندی است برای اینکه بسیاری از ما در زندگی واقعی خود دچار مشکلات متعددی شویم که از عهده‌ی حل آن‌ها برنیاییم. با مطالعه‌ی این کتاب در هر سن و مقطعی باشید، دوباره خود را مشغول تأمل در باب مدرسه می‌بینید. تصویر واقعی از مدرسه را با تصویر آرمانی از آن مقایسه می‌کنید و شاید به این فکر بیفتید که باید برای تغییر آن و مناسبات پیرامونش تلاش کنید. درباره مجموعه‌ی مدرسه زندگی: آلن دوباتن در سال 2008 به همراه جمعی از مربیان و نویسندگان حوزه روانشناسی و فلسفه و سایر علوم، مدرسه علوم (The School of Life Library) را راه‌اندازی کردند. مدرسه‌ای که در حال حاضر در بسیاری از شهرهای مهم دنیا همچون لندن، پاریس، آمستردام، سئول، استانبول، برلین، ملبورن و... فعالیت می‌کند و مسائل و دغدغه‌های روزمره زندگی مردم از جمله روابط، کار، معاشرت، آرامش و ... را سوژه اصلی کار خود قرار داده است. دوباتن درباره این مدرسه می‌گوید: «ایده راه اندازی مدرسه زندگی به خاطر به چالش کشیدن دانشگاه‌های سنتی و آکادمیک بود. درواقع می‌خواستیم که دانش و فرهنگ را به گونه‌ای سازماندهی کنیم که به سمت زندگی عادی مردم بچرخد.» مدرسه زندگی یک برند جهانی به شمار می‌رود و با بیش از 5 میلیون مشترک در یوتیوب، حدود 343 هزار دنبال کننده در فیس بوک، بیش از 183 هزار دنبال کننده در اینستاگرام و 160 هزار دنبال کننده در توییتر با سرعت بالایی در حال رشد است. نکوداشت‌های کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند - کتابی فوق‌العاده! (Ayesha Hazarika, Times Radio) - کتابی درخشان درباره ضروری‌ترین و مهم‌ترین موضوع دنیا! (Jo Good, BBC London) - درس‌هایی مفید برای به حداقل رساندن آسیب‌هایی که به خودمان و دیگران می‌زنیم. (Irish Times) - راهنمایی عملی برای رویارویی با چالش‌های واقعی زندگی در قرن بیست و یکم! (Waitrose Weekend) کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند مناسب چه کسانی است؟ این کتاب برای کسانی که به بازاندیشی درمورد کارکردهای نهادهای آموزشی همچون مدرسه و فلسفه‌ی وجودی آن‌ها علاقه دارند، جذاب خواهد بود. با آلن دوباتن بیشتر آشنا شویم: آلن دوباتن (Alain de botton)، نویسنده، فیلسوف و مجری معروف ساکن انگلستان است که عمده‌ی شهرت خود را به واسطه‌ی مجموعه کتاب مدرسه‌ی زندگی به دست آورده است. تلاش او در این مجموعه، نگاهی دوباره از زاویه‌ی فلسفه به مسائل زندگی است. او در آثار خود عموماً به موضوعاتی چون زندگی، مرگ، عشق، دوستی، اندوه و مواردی از این دست می‌پردازد. از مهم‌ترین کتاب‌های دوباتن می‌توان به «جستارهایی در باب عشق»، «هنر سیروسفر»، «تسلی‌بخش‌های فلسفه»، «پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند»، «هنر همچون درمان»، «خوشی‌ها و مصائب کار»، «یک هفته در فرودگاه» و «در باب مشاهده و ادراک» اشاره کرد. در بخشی از کتاب آنچه در مدرسه به شما یاد نمی‌دهند می‌خوانیم بسیاری از تنش‌های موجود در روابط را می‌توان از طریق منشور مفهومی که در روان‌درمانی بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد بررسی کرد: ایده‌ی «گسستگی» و «ترمیم». از نظر روان‌درمانگران، هر رابطه‌ای در معرض لحظاتی از سرخوردگی یا، وا‌ژه‌ای که خودشان برایش به کار می‌برند، «گسستگی» قرار می‌گیرد، هنگام از دست دادن اعتماد خود به شخص دیگری به عنوان فردی که می‌توانیم محبت خود را با خیال راحت به او اختصاص دهیم و معتقدیم که می‌تواند مهربان باشد و نیازهای ما را درک کند. دلایل این گسستگی‌ها اغلب بسیار ناچیز هستند و شاید برای ناظران بیرونی نامحسوس باشند: یک نفر نمی‌تواند به‌گرمی جواب سلام شخص دیگری را بدهد؛ فردی سعی می‌کند ایده‌ای را برای شریک زندگی خود توضیح دهد، اما او شانه‌هایش را بالا انداخته و با بی‌حوصلگی می‌گوید که درمورد این موضوع هیچ نظری ندارد؛ یک نفر در حضور دوستان، ماجرایی را تعریف می‌کند که وجهه‌ی خوبی برای شریک زندگی‌اش ندارد. یا دلایل این گسستگی‌ها می‌تواند جدی‌تر باشد: یک نفر به دیگری می‌گوید احمقِ خنگ و در را می‌کوبد؛ روز تولد فراموش می‌شود؛ یک رابطه‌ی پنهانی شروع می‌شود. یک نکته در مورد این گسستگی‌ها این است که به‌خودی‌خود هرگز چشم‌اندازی از بقای رابطه را نشان نمی‌دهند. ممکن است زخم‌های دائمی نسبتاً جدی‌ای موجود و یا اصلاً هیچ زخم عاطفی‌ای وجود نداشته باشد. امکان دارد یک یا دو دفعه به خاطر یک اختلاف جزئی، لحظاتی تنش‌زا ایجاد شود و همه چیز به سمت فروپاشی پیش برود. آنچه تفاوت ایجاد می‌کند موضوعی است که روان‌درمانگران به طور ویژه به دنبال آن هستند که به ما بیاموزند: داشتن توانایی در آنچه که آن را «ترمیم» می‌نامند. ترمیم اشاره دارد به کارهایی که لازم است دو نفر انجام بدهند برای اینکه دوباره اعتماد یکدیگر را جلب کنند و، به عنوان کسی که لزوماً شایسته و دلسوز است و می‌تواند نیازهای طرف مقابل را «به قدر کافی» درک کند، دوباره خودشان را در ذهن یکدیگر جای دهند. همان طور که روان‌درمانی اشاره می‌کند، ترمیم تنها یکی از ظرفیت‌ها در میان ظرفیت‌های دیگر نیست، مسلماً تعیین‌کننده‌ی اصلی تسلط ما بر بلوغ عاطفی است؛ این چیزی است که ما را به عنوان یک فرد بالغ واقعی معرفی می‌کند.