در طرح لیگ اصلی در سال 1971، اولین بازیكنی كه از ایالات اوكلاهما انتخاب شد، ران ویلیامسون بود. وقتی برای تیم اوكلاهما نام‌نویسی كرد با شهر موطنش آدا خدا‌حافظی كرد و رفت تا رویای شكوهمند برنده شدن در لیگ بزرگ را دنبال كند. شش سال بعد برگشت در حالی كه رؤیای بزرگش به دلیل درد ناراحت كنندة دستش، عادت‌های بدی مثل: شرابخواری، مصرف مواد مخدر و زنبارگی، در هم شكسته بود. به تدریج علائم بیماری‌های روانی در او ظاهر شد. او كه دیگر نمی‌توانست كار كند، در خانة مادرش ساكن شد و همة شبانه‌روز را روی كاناپة خانة او می‌خوابید. در سال 1982 پیشخدمت 21 ساله‌ای یكبار در شهر آدا به نام دبرا سو كارتر مورد تجاوز قرار گرفت و به قتل رسید و پلیس به مدت پنج سال از حل این معمای جنایی عاجز ماند. به دلایلی كه برای هیچ كس روشن نبود، آن‌ها به ران ویلیامسون و دوستش دنیز فریتز مشكوك شدند. آن دو نفر سرانجام در سال 1987 دستگیر و محكوم به مجازات قتل شدند. پیگیرد قانونی پرونده بدون هیچ شاهد عینی و صرفا براساس حدسیات و نیز شهادت خبر چین‌های زندان و محكومین در حبس انجام شد. دنیز فریتز مجرم شناخته شد و محكوم به حبس ابد شد. ران ویلیامسون به اعدام محكوم شد. اگر اعتقاد دارید كه در آمریكا فرد مبراست مگر این كه جرمش ثابت شود، این كتاب تكان‌تان خواهد داد. اگر مجازات مرگ را قبول دارید، این كتاب آزارتان خواهد داد. اگر فكر می‌كنید سیستم قضایی جنایی عادلانه است، این كتاب شما را به خشم خواهد آورد.
برگشت
